Zbliżając się do końca dwudziestego wieku widzimy, że świat się zmniejszył, a ludzie na nim żyjący, stali się niemalże jedną społecznością. Polityczne i militarne sojusze stworzyły wielkie wielonarodowe bloki, przemysł i handel międzynarodowy doprowadziły do powstania globalnej gospodarki, a ogólnoświatowa telekomunikacja sprawia, że znikają dawne bariery odległości, języka i ras. Zbliżają nas do siebie również poważne problemy, którym musimy sprostać: przeludnienie, wyczerpywanie się bogactw naturalnych i kryzys środowiska naturalnego zagrażający naszej wodzie, powietrzu i drzewom, a także ogromnej liczbie cudownych form życia stanowiących podstawę naszej egzystencji na tej małej planecie, którą wspólnie dzielimy.
Sądzę, że aby sprostać tym wyzwaniom naszych czasów, istoty ludzkie będą musiały rozwinąć większe poczucie powszechnej odpowiedzialności. Każdy z nas musi nauczyć się pracować nie tylko dla siebie, swojej rodziny czy narodu, lecz również dla pożytku całej ludzkości. Powszechna odpowiedzialność jest prawdziwym kluczem do przetrwania rodzaju ludzkiego. Stanowi ona także najlepszy fundament dla światowego pokoju, sprawiedliwego podziału bogactw naturalnych, jak również dzięki wynikającej z niej trosce o przyszłe pokolenia, dla właściwego dbania o środowisko naturalne. Od pewnego czasu zastanawiałem się, w jaki sposób zwiększyć nasze poczucie wzajemnej odpowiedzialności i altruistyczne pobudki, które do niego prowadzą. Chciałbym podzielić się swoimi przemyśleniami.
J.Ś. Dalajlama o wyzwaniach stojących przed ludzkością, potrzebie powszechnej odpowiedzialności i o tym, dlaczego jest optymistą. Czytaj dalej „Jego Świątobliwość Dalajlama: Globalna społeczność”
