Tag: prawa zwierząt

Czy sejmowa Komisja przyjmie kontrowersyjne zmiany w Prawie łowieckim?

Pracownia na rzecz Wszystkich Istot — Informacja prasowa, Bystra, Warszawa, 10 czerwca 2015: W dniu 11 czerwca 2015 r. o godz. 18.00 w Sejmie odbędzie się posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, podczas którego głosowane będzie sprawozdanie Podkomisji nadzwyczajnej powołanej do rozpatrzenia poselskiego i rządowego projektu zmian w ustawie Prawo łowieckie.

pobranePracownia na rzecz Wszystkich Istot — Informacja prasowa, Bystra, Warszawa, 10 czerwca 2015: W dniu 11 czerwca 2015 r. o godz. 18.00 w Sejmie odbędzie się posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, podczas którego głosowane będzie sprawozdanie Podkomisji nadzwyczajnej powołanej do rozpatrzenia poselskiego i rządowego projektu zmian w ustawie Prawo łowieckie. Czytaj dalej „Czy sejmowa Komisja przyjmie kontrowersyjne zmiany w Prawie łowieckim?”

Powstrzymać rzeź dzików, protest przed Ministerstwem Rolnictwa

Minister Rolnictwa — Marek Sawicki obiecał rolnikom, że zgłosi postulat odstrzału wszystkich dzików w województwie podlaskim, aby powstrzymać pomór świń oraz szkody w plantacjach kukurydzy. Organizacje pozarządowe sprzeciwiają się prowadzonej rzezi oraz żądają systemowego rozwiązania tego problemu — zaprzestania dokarmiania, które przez lata spowodowało sztuczne “napompowanie” populacji dzika.

pobranePracownia na rzecz Wszystkich Istot — Aktualności|10.02.2015

Minister Rolnictwa —  Marek Sawicki obiecał rolnikom, że zgłosi postulat odstrzału wszystkich dzików w województwie podlaskim, aby powstrzymać pomór świń oraz szkody w plantacjach kukurydzy. Organizacje pozarządowe sprzeciwiają się prowadzonej rzezi oraz żądają systemowego rozwiązania tego problemu —  zaprzestania dokarmiania, które przez lata spowodowało sztuczne “napompowanie” populacji dzika. Czytaj dalej „Powstrzymać rzeź dzików, protest przed Ministerstwem Rolnictwa”

Jacek Bożek: Hodowla, klimat i zdrowie

Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) podkreśla, że jednym z wiodących obszarów ochrony środowiska powinien być sektor hodowlany. Hodowla zwierząt powoduje emisję metanu pochodzącą z nawozu zwierzęcego, emisję metanu z procesów trawiennych zwierząt oraz podtlenku azotu z nawozów mineralnych stosowanych w uprawach paszowych. Hodowla odpowiedzialna jest za 18% emisji gazów cieplarnianych spowodowanych działalnością człowieka. Oprócz tego z rolniczej produkcji zwierzęcej pochodzi 64% emisji amoniaku, co przyczynia się do zanieczyszczenia powietrza, gleb i wód, powstawania kwaśnych deszczów i uszkadzania warstwy ozonowej. Także Dyrekcja Generalna ds. Środowiska w Komisji Europejskiej podkreśla niebezpieczeństwo związane z wpływem hodowli na ocieplenie klimatu.

Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) podkreśla, że jednym z wiodących obszarów ochrony środowiska powinien być sektor hodowlany. Hodowla zwierząt powoduje emisję metanu pochodzącą z nawozu zwierzęcego, emisję metanu z procesów trawiennych zwierząt oraz podtlenku azotu z nawozów mineralnych stosowanych w uprawach paszowych. Hodowla odpowiedzialna jest za 18% emisji gazów cieplarnianych spowodowanych działalnością człowieka. Oprócz tego z rolniczej produkcji zwierzęcej pochodzi 64% emisji amoniaku, co przyczynia się do zanieczyszczenia powietrza, gleb i wód, powstawania kwaśnych deszczów i uszkadzania warstwy ozonowej. Także Dyrekcja Generalna ds. Środowiska w Komisji Europejskiej podkreśla niebezpieczeństwo związane z wpływem hodowli na ocieplenie klimatu.

Niszcząca produkcja

Krowa, która daje 25 litrów mleka, wytwarza dziennie od 100 do 500 litrów metanu. Do globalnego ocieplenia przyczynia się on w stopniu większym niż dwutlenek węgla. Dane z raportu FAO z 2006 r. pokazują, że hodowla zwierząt takich jak krowy, owce, świnie czy drób może być przyczyną poważnej degradacji gleb i wód. Przewiduje się, że wkrótce problem ten stanie się jeszcze bardziej palący, ponieważ w pierwszej połowie obecnego stulecia globalne spożycie mięsa i mleka ulegnie podwojeniu.

Większość światowej produkcji zwierzęcej odbywa się w systemach przemysłowych, wywierających silną presję na zasoby gruntowe i wodne zwłaszcza ze względu na rozrastające się uprawy paszowe. Hodowla przemysłowa powoduje rozległe zanieczyszczenia nawozem zwierzęcym oraz stosowanymi w uprawach nawozami sztucznymi, pestycydami i herbicydami. Nie zachowuje się w niej nawet minimum dobrostanu zwierząt. Żyją w stresie i strachu, zamknięte w ciemnościach, stoją we własnych ekskrementach, faszerowane antybiotykami.

Hodowla żywego inwentarza na mięso, mleko i jaja zużywa istotną część światowych zasobów naturalnych. Jedna trzecia gruntów ornych na świecie jest zajmowana przez uprawy paszowe; przeszło 90% światowej soi oraz 60% kukurydzy i jęczmienia uprawia się na paszę dla zwierząt. Jedną z głównych przyczyn emisji CO2 i zaniku bioróżnorodności jest karczowanie i wycinanie lasów. Ziemia pod pastwiska (70%) i uprawy paszowe to w rzeczywistości tereny, które ogołocono z lasów. Powiększanie terenów pod uprawy paszowe bezpośrednio pogarsza także warunki życia przeszło 1/4 ludności świata. Rozrastające się uprawy zabierają miejsce pastwiskom. Te pastwiska, które pozostają, są więc nadmiernie wykorzystywane, a to powoduje ich pustynnienie.

Pilne reformy

Alternatywą dla przemysłowych hodowli zwierząt są farmy ekologiczne. Tu musi być zachowany nie tylko dobrostan zwierząt, ale także zasady zrównoważonego rozwoju. Wpływ takiej hodowli na środowisko jest mniejszy i bardziej rozłożony w czasie.

Międzynarodowa organizacja Compassion in World Farming (CIWF) doprowadziła do opracowania i opublikowania pierwszego w Europie raportu na ten temat. Opracowanie zatytułowane “Globalne ocieplenie: zmiany klimatyczne a dobrostan zwierząt hodowlanych” zostało wydane przez Klub Gaja w języku polskim. Raport wskazuje na to, że aktualne ceny mięsa i mleka są zaniżone w stosunku do rzeczywistych kosztów ekologicznych ich produkcji. Sprawą zasadniczej wagi jest więc, by koszty i ceny tych produktów w krajach rozwiniętych zaczęły odzwierciedlać ich prawdziwe koszty. CIWF uważa jednocześnie, że to właśnie w tych krajach mamy do czynienia z sytuacją niezrównoważonej ekologicznie nadprodukcji i nadmiernej konsumpcji produktów zwierzęcych (mięsa, mleka i jaj). Zaplanowane i umiejętnie przeprowadzone ograniczenie produkcji i konsumpcji mięsa i mleka w krajach Unii Europejskiej jest niezbędnym krokiem na drodze do zahamowania zmian klimatycznych.

Skuteczne rozwiązanie problemu emisji z tego typów hodowli wymaga kompleksowego podejścia do wykorzystania gruntów i hodowli. Tymczasem w Unii Europejskiej rolnictwo nie jest objęte jednolitym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Oznacza to, że państwa członkowskie mają swobodę w decydowaniu w sprawie włączenia go lub niewłączenia do swoich programów kontroli emisji.

Specjaliści poszukują złotego środka, ale czy przeciętny Europejczyk ma biernie oczekiwać na szczęśliwe zakończenie tych poszukiwań? Nie, nie traćmy czasu, nawet jeśli zmiana nawyków żywieniowych nie jest łatwa. Nasze wybory żywnościowe mają wpływ na to, jaką Ziemię zostawimy przyszłym pokoleniom. O więcej zbóż, owoców i jarzyn w codziennych posiłkach apelują już nie tylko dietetycy, ale także specjaliści zajmujący się ochroną klimatu. Dlatego tak ważna jest edukacja społeczeństwa w tym zakresie.

Siła konsumentów

Produkcja mięsa i przetworów mlecznych odpowiada za 13,5% ogółu emisji gazów cieplarnianych w 25 państwach Unii Europejskiej. W Wielkiej Brytanii mięso i produkty mleczne odpowiadają za 8% krajowych emisji, podczas gdy owoce i warzywa za 2,5%. Nakład energii na wyprodukowanie jednej porcji gotowanej wieprzowiny bywa trzy razy większy niż na wyprodukowanie porcji gotowanej fasoli lub innych nasion roślin strączkowych. Oznacza to, że decyzje konsumentów dotyczące zakupów żywnościowych wpływają na indywidualny ślad węglowy równie znacząco jak wybór środków transportu. Spożywanie produktów o dużej zawartości składników roślinnych oszczędza energię i zmniejsza ślad węglowy. Tym bardziej, że największe źródło emisji gazów cieplarnianych w produkcyjnej hodowli zwierząt tkwi w samych zwierzętach, tzn. w ich procesach trawiennych i wydalniczych. Prawdopodobnie jedyną skuteczną metodą zmniejszenia emisji pochodzącej z produkcji zwierzęcej w stopniu niezbędnym dla ograniczenia wzrostu globalnego ocieplenia jest redukcja rozmiarów sektora hodowlanego w krajach wysoko rozwiniętych.

Zwierzęta w hodowli produkcyjnej są podporządkowane wydajności. To nasila u nich stres, prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia, a zatem zwiększa możliwość zapadania na choroby, także zakaźne. Najnowsze oszacowania ekspertów służby zdrowia sugerują, że redukcja dziennego spożycia mięsa w krajach wysoko rozwiniętych może przyczynić się do zredukowania chorób nadwagi i otyłości o ok. 60%. Ograniczenie konsumpcji mięsa czerwonego lub przetworzonego zaleca także Światowy Fundusz Badań nad Rakiem.

Te dane wskazują jednoznacznie na potrzebę przemyślenia nie tylko naszych postaw i zachowań konsumenckich, ale i decyzji politycznych związanych z produkcją rolną i przetwórstwem.

Jacek Bożek,  założyciel i lider Stowarzyszenia Ekologiczn0- Kulturalnego Klub Gaja, współzałożyciel, członek Rady Krajowej i pierwszy przewodniczacy  partii Zieloni 2004. Jacek od kilkudziesięciu lat praktykuje buddyzm tybetański w tradycji Karma Kamtsang.

Artykuł po raz pierwszy opublikowany w Zielonych Wiadomościach nr. 011,  wrzesień-październik 2012

Numer 011 Zielonych Wiadomości, całkowicie poświęcony rolnictwu i GMO, ze szczególnym uwzględnieniem GMO, do pobrania w formacie pdf po kliknięciu w ikonkę: 

 

 

Zobacz także: Człowieku  — film dokumentalny o Jacku Bożku

 

 

Polska europejską potęgą w produkcji skór. Zakaz hodowli zwierząt futerkowych utknął w Sejmie

Rocznie w Polsce na futra zabija się ponad 4 mln zwierząt, podczas gdy rządy Austrii, Chorwacji czy Wielkiej Brytanii już zdecydowały o całkowitym zakazie ich hodowli. Stowarzyszenie Otwarte Klatki domaga się zaostrzania prawa, tym bardziej, że zwierzęta przetrzymywane na fermach są narażone na cierpienia fizyczne i psychiczne, co pokazały ostatnie badania. Odpowiednia ustawa utknęła jednak w Sejmie. W niedzielę obchodzić będziemy w Polsce Dzień bez Futra.

Rocznie w Polsce na futra zabija się ponad 4 mln zwierząt, podczas gdy rządy Austrii, Chorwacji czy Wielkiej Brytanii już zdecydowały o całkowitym zakazie ich hodowli. Stowarzyszenie Otwarte Klatki domaga się zaostrzania prawa, tym bardziej, że zwierzęta przetrzymywane na fermach są narażone na cierpienia fizyczne i psychiczne, co pokazały ostatnie badania. Odpowiednia ustawa utknęła jednak w Sejmie. W niedzielę obchodzić będziemy w Polsce Dzień bez Futra.

Żadna z ferm, w których w latach 2011 i 2012 prowadzone były kontrole, nie spełnia w pełni stawianych przed nią wymogów.

Z raportu “Cena futra” przygotowanego przez Stowarzyszenie Otwarte Klatki wynika, że zwierzęta futerkowe powszechnie cierpią na choroby oczu, deformacje ciała, apatię i stereotypię, czyli np. kręcą się w kółko. Zdarzają się także przypadki kanibalizmu, co wynika m.in. ze złych warunków hodowli. Tymczasem prawo polskie szczegółowo reguluje te warunki, w tym np. jakie wymiary powinny mieć klatki.

 —  Ale nawet jeżeli mówimy o prawie, to np. rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 28 czerwca 2010 roku, główny akt dotyczący hodowli zwierząt na futra, oferuje lisom warunki 0,6 metra kwadratowego klatki na jedno zwierzę. W normalnych warunkach lis codziennie porusza się na obszarze około 20 km². Wystarczy sobie to porównać. Szerokość klatki musi mieć około 60 cm, gdzie wymiary dorosłego lisa sięgają nawet 75 cm —  mówi Agencji Informacyjnej Newseria Agata Wilkowska ze Stowarzyszenia Otwarte Klatki.

Dodatkowo raport Najwyższej Izby Kontroli z 2011 roku pokazał, że 35 proc. kontrolowanych ferm wykazywało niezgodności z przepisami weterynaryjnymi. Ale nawet same zasady kontroli budzą zastrzeżenia —  pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej informują o swoich wizytach z 1–2 tygodniowym wyprzedzeniem.

 —  Polepszanie warunków w tym momencie nie ma sensu, jeżeli nie da się zapewnić zwierzętom prawidłowych warunków do funkcjonowania. Powinniśmy pomyśleć nad innym rozwiązaniem, jakim jest zakaz hodowli futerkowej w Polsce —  dodaje Agata Wilkowska.

Rząd na początku roku skierował do dalszych prac obywatelski projekt ustawy o ochronie zwierząt, który m.in. zakazuje hodowli zwierząt na futra i zakłada powołanie Krajowej Inspekcji ds. Zwierząt. Do tej pory nie trafił pod obrady komisji, choć jego pierwsze czytanie odbyło się jeszcze w poprzedniej kadencji Sejmu.

 —  Ten projekt został w tym momencie zawieszony. Jeżeli tylko zwoła się komisja, znowu będą debaty i posiedzenia. Na razie musimy czekać na decyzję w tej sprawie —  mówi Agata Wilkowska.

Zmiana prawa w Polsce nie jest jednak przesądzona, bo lobby hodowców jest w kraju bardzo silne, a rynek producentów skór w Unii Europejskiej stale rośnie. Według danych European Fur Breeders Association (EFBA) w 2011 roku globalna produkcja skór z lisów i norek wzrosła w porównaniu z 2010 rokiem o 6 proc. i wyniosła 57 mln skór. Polska znajduje się w europejskiej czołówce.

 —  Jeżeli chodzi o futra z norek zajmujemy trzecie miejsce, zaraz po Danii i Holandii, a jeżeli chodzi o futra z lisów, drugie miejsce, zaraz po Finlandii. Oprócz tego hodowane są też szynszyle, chomiki, nutrie, ale to jest marginalna produkcja w skali kraju. Dość wysoko stoimy też w produkcji jenotów  — wymienia członkini Stowarzyszenia Otwarte Klatki.

Według danych Inspekcji Weterynaryjnej w kraju działa ok. 800 ferm zwierząt futerkowych, choć przedstawiciele przemysłu mówią nawet o ok. 1 tys. ferm. Ich liczba będzie rosła, a jedną z podstawowych przyczyn są niskie koszty związane z prowadzeniem hodowli w porównaniu z innymi krajami.

 —  Podatki są o wiele niższe, nie ma też regulacji i restrykcji prawnych, jak i kwestii środowiskowych związanych z fermami przemysłowymi. Dlatego też to jest bardzo opłacalne dla hodowców i inwestorów. Bardzo dużo inwestorów z Holandii, z Danii przenosi się więc do Polski, żeby tutaj zakładać biznes —  podkreśla Wilkowska.

Największym producentem skór zwierząt futerkowych na świecie (60 proc. całej produkcji) jest Europa. Na jej terenie działa w tej chwili około 7,2 tys. ferm zwierząt hodowanych, a całkowitą wartość produkcji szacuje się na 1,5 mld euro. Drugie miejsce zajmują Chiny, które dostarczają na światowe rynki niemal 25 proc. produktów, a trzecie —  USA, gdzie produkuje się 5 proc. wszystkich skór.

źródło: Agencja Informacyjna Newseria

J.Ś. XVII Gjalłang Karmapa: Buddyzm ekologiczny — na ścieżce współczucia i pustki

Jedyną rzeczą, która może nas — istoty ludzkie uratować, jest współczucie dla innych — ludzi, wszystkich gatunków zwierząt, drzew i innych roślin, oraz dla samej Ziemi. Większość ludzi troszczy się przede wszystkim o swoją pracę, majątek, zdrowie lub rodzinę. W życiu codziennym prawdopodobnie czują oni, że są ważniejsze rzeczy, o które należy się martwić, niż wpływ naszych działań na środowisko. Poświęcenie uwagi tej kwestii oznaczałoby konieczność podjęcia niewygodnych wyborów i zmian w życiu. Ja również zbytnio się od nich nie różnię. Chociaż myślałem od wielu lat o tym, by zostać wegetarianinem, stałem się nim całkowicie dopiero kilka lat temu. Ktoś pokazał mi krótki film dokumentalny pokazujący cierpienie zwierząt przed i podczas aktu zabijania. Oglądając go mogłem poczuć ból doświadczany przez zwierzęta. Nagle uświadomiłem sobie, że te istoty cierpią tak straszliwe katusze tylko po to, bym mógł zaspokoić swoje zakorzenione przyzwyczajenia. Jedzenie mięsa stało się dla mnie w tym momencie nie do przyjęcia, więc przestałem.

Pytanie brzmi, kiedy taki moment “nie do przyjęcia” przydarzy się nam wszystkim? Czy pozwolimy na podniesienie się poziomu morza tak, że zakryje ono wyspy na Pacyfiku, i zredukowanie Himalajów do nagich skał? Czy pozwolimy na wymarcie zdumiewających gatunków fauny i flory, tak, że dla przyszłych pokoleń staną się jedynie historią z odległej przeszłości? Czy wspaniałe kwitnące lasy powinny zamienić się w pola uprawne po to, by zaspokoić nasze nienasycone potrzeby? Czy mamy żyć z powiększającymi się nieustannie górami śmieci, ponieważ nie jesteśmy w stanie poradzić sobie ze skutkami konsumpcjonizmu?

Czytaj dalej „J.Ś. XVII Gjalłang Karmapa: Buddyzm ekologiczny — na ścieżce współczucia i pustki”

Okrucieństwo chowu przemysłowego zwierząt — to nie koszmar, to rzeczywistość

Trudno się dziwić słowom autora “Sztukmistrza z Lublina”, noblisty Izaaka Bashevisa Singera, który w opowiadaniu “Listy do Pisarza” napisał: Dla zwierząt wszyscy ludzie to naziści, a ich życie to wieczna Treblinka. Trudno zaprzeczyć faktom: obecnie większość produktów pochodzenia zwierzęcego w supermarketach pochodzi od zwierząt wyhodowanych w warunkach obozu koncentracyjnego.

Trudno się dziwić słowom autora “Sztukmistrza z Lublina”, noblisty Izaaka Bashevisa Singera, który w opowiadaniu “Listy do Pisarza” napisał: Dla zwierząt wszyscy ludzie to naziści, a ich życie to wieczna Treblinka. Trudno zaprzeczyć faktom: obecnie większość produktów pochodzenia zwierzęcego w supermarketach pochodzi od zwierząt wyhodowanych w warunkach obozu koncentracyjnego. Czytaj dalej „Okrucieństwo chowu przemysłowego zwierząt — to nie koszmar, to rzeczywistość”

Jego Świątobliwość Dalajlama: Polityka a środowisko — wywiad

W chwili obecnej na ziemi żyje około 5,5 miliarda istot ludzkich. Gdyby standard życia mieszkańców Południa podniósł się do poziomu, którym cieszą się obecnie mieszkańcy Północy, co stałoby się ze światowymi zasobami naturalnymi? Sytuacja nie byłaby zrównoważona. Na przykład Chiny są zamieszkałe przez 1,2 miliarda ludzi. Gdyby każda rodzina miała mieć dwa samochody, zniszczenie środowiska byłoby niewyobrażalne. Dziewięćset milionów ludzi żyje w Indiach. Zachodnia koncepcja corocznego wzrostu Produktu Krajowego Brutto musi się zmienić i to szybko. Zasada ta, sama w sobie, zaprzecza wszystkim prawom natury i logiki.

Jego Świątobliwość XIV Dalajlama

Dalajlama: Ogólnie rzecz biorąc uważam, że prawa powinny stanowić wskazówki do właściwego używania ludzkiej inicjatywy, kreatywności i zdolności.

Fabien: Czy sądzisz, że demokracja jest pomocna w rozwijaniu takich praw?

Dalajlama: Tak, w krajach demokratycznych system prawny powinien działać w taki właśnie sposób i na ogół tak się dzieje. Lecz prawa te pozostają częściowo w sprzeczności z buddyjską zasadą współzależności, ponieważ nie zawierają “demokratycznych praw” dla środowiska naturalnego i świata zwierząt. Większość systemów prawnych odnosi się jedynie do praw człowieka i nie bierze pod uwagę praw zwierząt oraz innych istot, zamieszkujących wraz z nami tę planetę. Przepisy, które chronią prawa człowieka i ludzkie wartości oraz ukazują właściwe sposoby wykorzystania ludzkiego potencjału, pozostają w zgodzie z  prawem karmy lub przyczynowości —  nie w sensie zachodnim, gdzie te same przyczyny powodują te same skutki, lecz buddyjskim, gdzie każdy skutek jest wywołany określoną przyczyną, która również powinna zostać wzięta pod uwagę.

W rzeczywistości problem polega na tym, że dla ludzi posiadających największą władzę, istnieje różnica pomiędzy zasadą prawa a jego zastosowaniem. Prawie wszystkie systemy prawne potępiają zabijanie. Ten pogląd pojawia się w niemalże każdym kraju na tym świecie. Jednakże w praktyce ludzie posiadający władzę traktują zabijanie w podobny sposób jak kłamstwo. Dla polityków małe kłamstwa są zabronione, lecz wielkie kłamstwa są jak najbardziej dozwolone. Dla buddysty jest to oczywista sprzeczność. To samo odnosi się do zabijania. Kiedy człowiek, który jest zdesperowany, zabija kogoś innego, ten drobny czyn jest określany mianem morderstwa. Jest to uważane za coś bardzo złego. Lecz ktoś, kto zabija lub rozkazuje zabić tysiące ludzi, jest uważany za bohatera! Jest to bardzo godne pożałowania.

Większość systemów religijnych potępia morderstwo, gwałt i kradzież. Moim zdaniem, zasady religijne oparte są na naturalnym ludzkim nastawieniu i uczuciach.

Ich najważniejszą funkcją jest inspirowanie istot ludzkich do rozwijania podstawowych ludzkich właściwości. Stąd wydaje się logiczne, że większość praw powinno być zgodnych z zasadami pozytywnej karmy. Ale aby dostosować prawa zarówno religijne, jak i świeckie do zasad współzależności, powinniśmy rozszerzyć ich perspektywę tak, aby dotyczyły również ochrony środowiska i świata zwierząt.

W ten sposób możemy zastosować buddyjski pogląd dotyczący współzależności dla poszerzenia naszej wizji prawa i porządku.

Dalajlama: (.…) W każdym razie, wszyscy specjaliści w dziedzinie zasobów naturalnych, z którymi rozmawiałem, ostrzegali mnie, że ta przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi powinna zostać zmniejszona. W chwili obecnej na ziemi żyje około 5,5 miliarda istot ludzkich. Gdyby standard życia mieszkańców Południa podniósł się do poziomu, którym cieszą się obecnie mieszkańcy Północy, co stałoby się ze światowymi zasobami naturalnymi? Sytuacja nie byłaby zrównoważona. Na przykład Chiny są zamieszkałe przez 1,2 miliarda ludzi. Gdyby każda rodzina miała mieć dwa samochody, zniszczenie środowiska byłoby niewyobrażalne. Dziewięćset milionów ludzi żyje w Indiach. Zachodnia koncepcja corocznego wzrostu Produktu Krajowego Brutto musi się zmienić i to szybko. Zasada ta, sama w sobie, zaprzecza wszystkim prawom natury i logiki.

Fabien: Czy uważasz, że mieszkańcy Zachodu również powinni posiadać mniej samochodów?

Dalajlama: Oczywiście. Potrzeba im rozwinięcia poczucia zadowolenia z życia i większego względu na innych. Wszystko powinno być robione w sposób bardziej sprawiedliwy i przy zachowaniu większego stopnia równości. Jednocześnie musimy zająć się również kontrolą urodzin. Kraje południowe muszą ograniczyć wzrost liczby ludności.

Fabien: Skuteczna kontrola urodzin zależy głównie od standardu życia. Statystyki pokazują, że im większy dostęp do edukacji mają kobiety, tym rodzą mniej dzieci. Więc edukacja wydaje się być najlepszym sposobem na zahamowanie gwałtownego wzrostu liczby ludności.

Dalajlama: Bardzo dobrze. Ale jaka edukacja? Prawdę mówiąc myślę, że najważniejszą rzeczą, jaką muszą zrobić mieszkańcy Południa, jest dostrzeżenie i uznanie negatywnych skutków obecnych zachodnich koncepcji dotyczących życia i gospodarki. Musimy skorygować bądź zmienić tę błędną wiarę w wartość ciągle wzrastającego PKB.

Podobnie, jakkolwiek niektóre fabryki i dziedziny przemysłu wprowadzają obecnie nowe, bardziej ekologiczne sposoby działania, mieszkańcy Północy nadal powodują niszczenie światowego środowiska naturalnego na wielką skalę. To skłania mnie do powiedzenia, że z globalnego punktu widzenia, ilość pieniędzy wydawana przez świat północny jest ciągle niewystarczająca.

(.…) Na początku tego stulecia wszyscy niemądrze myśleli, że zasoby natury są nieograniczone i są w całości do dyspozycji człowieka. Obecnie ideologia ekologiczna ma wpływ nawet na partie polityczne. Wszystkie te zmiany pochodzą z doświadczenia, jakie zdobyliśmy jako ludzkie istoty. W podobny sposób rozwinęło się pojęcie praw człowieka, takich jak prawo określonej grupy ludzi do samookreślenia. Te idee są obecnie powszechnie uznawane. Postęp w tej dziedzinie daje mi nadzieje na przyszłość.

Fabien: Czy myślisz, że jedna osoba może zmienić świat?

Dalajlama: Tak.

Fabien: W takim razie najlepsze co można zrobić, to zacząć starać się poprawić samego siebie.

Dalajlama: To wydaje się całkiem proste. Po pierwsze, ważne jest uświadomienie sobie, że jesteśmy częścią natury. Ostatecznie, natura będzie zawsze potężniejsza od istot ludzkich, pomimo ich wszystkich broni nuklearnych, wyposażenia naukowego i wiedzy. Jeśli zniknie słońce lub temperatura na Ziemi zmieni się o kilka stopni, będziemy mieli wielkie problemy. Na głębszym poziomie powinniśmy rozpoznać, że chociaż jesteśmy częścią natury, dzięki naszej inteligencji możemy do pewnego stopnia kontrolować i zmieniać zjawiska. Spomiędzy tysięcy gatunków ssaków na Ziemi my — ludzie mamy największe możliwości zmieniania natury. Z tego powodu spoczywa na nas podwójna odpowiedzialność. Jako istoty o wyższej inteligencji, powinniśmy dbać o ten świat z powodów moralnych. Inni mieszkańcy naszej planety —  owady i podobne im istoty, nie mają możliwości ratowania i ochraniania tego świata. Jesteśmy również odpowiedzialni za cofnięcie poważnej degradacji środowiska będącej skutkiem niewłaściwego zachowania ludzi. Bezmyślnie zanieczyściliśmy ten świat chemikaliami i odpadami nuklearnymi, egoistycznie zużywając wiele z jego naturalnych zasobów. Ludzkość musi podjąć działania w celu naprawienia i ochronienia tego świata.

Rzecz jasna, kiedy mówimy ludzkość lub społeczeństwo , oczywiste jest, że inicjatywa musi wypłynąć ze strony jednostek. Jest błędem oczekiwanie na jakieś wskazówki w tych sprawach ze strony rządów, a nawet Boga.

(.…) Tak naprawdę, jestem raczej optymistą. Weźmy za przykład problemy ze środowiskiem. Naukowcy i organizacje obrońców środowiska cały czas informują nas o problemach ekologicznych, przed którymi stoi Ziemia, takimi jak globalne ocieplenie i rozprzestrzeniające się zanieczyszczenie naszej wody i powietrza. Powstają nowe metody pozwalające nam uniknąć skażenia bez zmieniania procesów przemysłowych i gospodarczych. Podczas niedawnej wizyty w Sztokholmie moi przyjaciele powiedzieli mi, że dziesięć lat temu ryby praktycznie zniknęły z pobliskiej rzeki. Teraz zaczynają się znowu pojawiać i jest ich coraz więcej po prostu dlatego, że fabryki leżące wzdłuż rzeki poczyniły pewne wysiłki w celu ochrony środowiska. Innymi słowy, udało im się poprawić sytuację bez niszczenia przemysłu.

Byłem niedawno w niemieckim regionie przemysłowym Rohr. W pewnym wielkim przedsiębiorstwie pokazano mi film na temat różnych sposobów, jakie tam stosują, aby ograniczyć skażenie i przetworzyć odpady. Bez zmieniania całej struktury przedsiębiorstwa, udało im się znacznie zmniejszyć jego szkodliwe oddziaływanie na środowisko. Troska o środowisko zwiększa się wraz z uczciwym i szerokim rozpowszechnianiem informacji. Ludzie stopniowo nabierają przekonania, że sytuacja jest poważna, i że musimy zatroszczyć się o naszą planetę. Zauważyłem, że teraz w niektórych hotelach prosi się nas o nie marnowanie wody i elektryczności. Jest to dobry początek. Podobnie media powinny mówić o wadze altruizmu w każdym ludzkim działaniu. Powinno się o tym ciągle dyskutować —  w gazetach, w filmach, w radiu i telewizji. Uważam, że jest w tym wielki potencjał. Lekarze i naukowcy powinni wspierać teorię altruizmu. Poprą ją ekolodzy i ruch pokojowy, pod warunkiem, że zmienią się również systemy edukacji, tak aby dzieci stały się mniej agresywne. Następnie zmieni się nawet postawa policji i wszyscy stopniowo zaczną działać z większą dobrocią, altruizmem i współczuciem.

Fragment książki “Imagine All the People: A conversation with the Dalajlama on Money, Politics and Life as it Could Be”, Wisdom Publications, Boston


Tłumaczenie: Jan Skoczylas

źródło: www.dalailama.com

Zobacz także:

J.Ś. Dalajlama: Powszechna Odpowiedzialność a Środowisko

Buddyjska Deklaracja w Sprawie Zmian Klimatu 

Buddyzm a kryzys klimatyczno-energetyczny

Biografia Jego Świątobliwości XIV Dalajlamy


 

Dalajlama przyłącza się do kampanii przeciwko klatkowemu chowowi kur

Delhi, Indie, 1 września 2010 (AFP) — W wydanym w środę oświadczeniu, Dalajlama potępił klatkowy system hodowli kur i zaapelował do konsumentów o kupowanie jajek od kur hodowanych poza klatkami.

“Przekształcanie tych bezbronnych zwierząt w maszyny do produkcji jajek, bez jakiegokolwiek względu na ich dobrostan, oznacza degradację naszego własnego człowieczeństwa,” — powiedział buddyjski przywódca duchowy.

3 września 2010

Delhi, Indie, 1 września 2010 (AFP) —  W wydanym w środę oświadczeniu, Dalajlama potępił klatkowy system hodowli kur i zaapelował do konsumentów o kupowanie jajek od kur hodowanych poza klatkami.

“Przekształcanie tych bezbronnych zwierząt w maszyny do produkcji jajek, bez jakiegokolwiek względu na ich dobrostan, oznacza degradację naszego własnego człowieczeństwa,” —  powiedział buddyjski przywódca duchowy.

“Kupowanie jajek od kur hodowanych poza klatkami może zmniejszyć cierpienie tych zwierząt,”  —  stwierdził Dalajlama w oświadczeniu popierającym kampanię przeciwko klatkowemu chowowi kur,  prowadzoną przez Humane Society International.

Przestrzeń życiowa większości ptaków hodowanych w klatkach jest mniejsza, niż rozmiar jednej kartki papieru formatu A4, kontynuował mieszkający od 1959 roku na emigracji w Indiach Dalajlama.

“Cierpienie, jakie zadajemy kurom było dla mnie zawsze źródłem szczególnego niepokoju i specjalną troską napawał mnie sposób, w jaki  zwierzęta te traktowane są podczas przemysłowej produkcji żywności,” —  powiedział.

Oświadczenie Dalajlamy wydane zostało w czasie, gdy obrońcy praw zwierząt domagają się zakończenia klatkowego chowu kur.

Finlandia, Szwajcaria, Niemcy i Norwegia zabroniły już hodowli kur w klatkach. Kraje Unii Europejskiej stopniowo się z niej wycofują i do roku 2012 będzie ona całkowicie zabroniona.

Hodowla kur poza klatkami nie zawsze oznacza brak okrucieństwa, lecz kury żyjące poza nimi mają na ogół 250–300% więcej przestrzeni na jednego ptaka i mogą zachowywać się bardziej naturalnie, powiedział rzecznik Humane Society.

Zgodnie z wyliczeniami Humane Society, w indyjskich farmach przemysłowych w klatkach przebywa od 140 do 150 milionów kur i jest bardzo niewiele farm, w których kury hoduje się poza klatkami.

źródło: www.dalailama.com

Zobacz także:

Jego  Świątobliwość:  Dalajlama: Polityka a środowisko — wywiad

J.Ś. Dalajlama: Powszechna odpowiedzialność a środowisko

J.Ś. Dalajlama: Powszechna Odpowiedzialność a Środowisko

Jeśli uważamy tę planetę za nasz dom, lub “naszą matkę — Matkę Ziemię”, to automatycznie czujemy troskę o środowisko. Obecnie rozumiemy, że przyszłość ludzkości jest w dużej mierze zależna od naszej planety, a przyszłość naszej planety jest w dużej mierze zależna od ludzkości. Ale to nie zawsze było dla nas tak jasne. Do niedawna Matka Ziemia w jakiś sposób tolerowała niechlujne prowadzenie domu. Lecz obecnie wykorzystywanie jej przez ludzi, populacja i technologia osiągnęły poziom, na którym Matka Ziemia nie akceptuje już dłużej naszej obecności w milczeniu. Mówi nam teraz na wiele sposobów: “Moje dzieci zachowują się źle” i ostrzega nas, że nasze działania podlegają ograniczeniom.

Foto: Charles LeBlanc/Flickr/Creative Commons
Foto: Charles LeBlanc/Flickr/Creative Commons

Wielu ludzi w przeszłości uważało, że natura jest nieskończenie odnawialna. Obecnie wiemy, że jest taka tylko wtedy, kiedy o nią dbamy. Nie jest trudno wybaczyć zniszczenia z przeszłości spowodowane ignorancją. Jednakże dzisiaj mamy dostęp do o wiele większej ilości informacji. Jest niezmiernie ważne, abyśmy ponownie przeegzaminowali pod względem etycznym nasz stosunek do tego, co odziedziczyliśmy, za co jesteśmy odpowiedzialni i co przekażemy następnym pokoleniom. Czytaj dalej „J.Ś. Dalajlama: Powszechna Odpowiedzialność a Środowisko”

%d bloggers like this: